ΝΕΑ ΜΑΚΡΙΣΗ ΔΟΜΟΚΟΥ
Οικισμός Νότια του Δομοκού σε απόσταση 10 χιλ. περίπου και βόρεια της Λαμίας περίπου 30 χιλ. Αναγνωρίστηκε ως κοινότητα με το νομοθετικό διάταγμα της 19-6-1932 (ΦΕΚ 197/Α΄ της 22-6-1932) καθώς αποσπάστηκε από την κοινότητα Ξυνιάδας.
Στις απογραφές του 1920 και 1928 φέρεται με το όνομα «Νέον Μάκρισι». Στην περιοχή της Νέας Μάκρισης υπήρχαν οι οικισμοί Αλχανί Άνω και Αλχανί Κάτω. Σήμερα ανήκει στο διευρημένο Δήμο Δομοκού. Στα Χρονικά της επαρχίας Δομοκού διαβάζουμε:
«Όταν άρχισαν, γύρω στο έτος 1920, οι πρώτες προσπάθειες, για να ιδρυθεί η κοινότητα της Νέας Μάκρισης Δομοκού, στην επαρχία Δομοκού υπήρχαν δύο τσιφλίκια. Το ένα ανήκε στον Πανούτσο Δημήτριο και το άλλο στους αδελφούς Ζαρίμπα. Το 1920 ο γιατρός Γκανάς από τον Δομοκό, γαμπρός από αδελφή του Πανούτσου πούλησε την προίκα του 3.000 στρέμματα στους τέσσερις αδελφούς Κουλούρη από την Μάκρη Μακρακώμης και αργότερα από τον άλλο γαμπρό του πουλήθηκαν τα υπόλοιπα και οι νέοι αγοραστές εγκαταστάθηκαν στο νέο οικισμό. Την εκπόνηση του σχεδίου ανέλαβε ο Βασίλειος Παπαευθυμίου από την παλιά Μάκριση. Το σχολείο λειτούργησε από τον Ιανουάριο του 1929, και κοινότητα έγινε το 1934 ως τότε η Μάκριση ανήκε στην κοινότητα Ξυνιάδας.»
(ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΔΟΜΟΚΟΥ-ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΖΑΧΑΡΗ).